Jakie są konsekwencje niskiej emisji?

DLA POWIETRZA

Jakość powietrza określana jest przez zawartość w nim substancji, których koncentracja jest wyższa od warunków naturalnych. W aglomeracjach miejskich niska emisja ma duży wpływ na jakość powietrza.

Z uwagi na to, że usytuowanie źródeł niskiej emisji znajduje się na niewielkiej wysokości, dochodzi do powstania wysokich stężeń szkodliwych dla powietrza substancji, tj.:

• Pyły zawieszone;
• Dwutlenek siarki;
• Tlenki azotu;
• Metale ciężkie (kadm, rtęć, ołów, mangan, chrom);
• Lotne związki organiczne;
• Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne;
• Dioksyny.

DLA ŚRODOWISKA NATURALNEGO

Negatywnym skutkiem niskiej emisji na środowisko naturalne są:

• Kwaśne deszcze – czyli opady o kwaśnym, niższym od normalnych pH. Zawierają one dwutlenek siarki, tlenki azotu, siarkowodór i chlorowodór i negatywnie oddziaływają głównie na drzewa oraz rośliny, nie tylko uszkadzając liście, ale ograniczając przeprowadzenie procesu fotosyntezy. Co więcej, zakwaszona zostaje gleba, w wyniku czego organizmy w niej żyjące i system korzeniowy roślin zostaje uszkodzony.
• Dziura ozonowa, która powstaje w wyniku spadku stężenia ozonu w warstwie ozonowej. Każdy taki ubytek ma negatywny wpływ na życie organizmów na ziemi, ponieważ przez nią dociera większa ilość szkodliwego promieniowania ultrafioletowego.
• Globalne ocieplenie – to systematyczny wzrost średniej temperatury Ziemi, którego główną przyczyną jest emisja zanieczyszczeń.

DLA LUDZI

Substancje, które powstają w wyniku niskiej emisji, są przyczyną pojawianie się lub nasilenia wielu dolegliwości, takich jak:

• Nawracające bóle głowy,
• Podrażnienie spojówek,
• Podrażnienie błon śluzowych,
• Zaburzenia hormonalne,
• Zwiększenie ryzyka chorób nowotworowych,
• Zaburzenia czynności układu oddechowego,
• Niedotlenienie,
• Uszkodzenie wątroby,
• Problemy z płodnością,
• Uszkodzenie szpiku kostnego.