Niska emisja, zgodnie z powszechnie stosowaną definicją, to nic innego jak emisja do atmosfery produktów spalania paliw stałych, ciekłych i gazowych. Głównymi źródłami niskiej emisji są transport oraz lokalne kotłownie i przydomowe piece grzewcze, w których spalany jest węgiel o niskich parametrach grzewczych i złej charakterystyce.
Podczas spalania węgla w idealnych warunkach, czyli przy nieograniczonym dostępie do tlenu, uzyskujemy dwutlenek węgla oraz energię. W przypadku niedoboru tlenu oraz w przypadku wykorzystania paliw o słabych parametrach, emitowane są dodatkowe szkodliwe substancje, które wpływają na powstawanie niskiej emisji:
- tlenek węgla, zwany popularnie czadem,
- tlenki siarki,
- tlenki azotu,
- metale ciężkie,
- pył zawieszony,
- wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne.
Oprócz niskiej emisji, będącej wynikiem produkcji ciepła, wyróżniamy również emisję komunikacyjną.
Zanieczyszczenia zazwyczaj jest emitowana do poziomu 10 m nad ziemią, co wpływa na ich rozpowszechnianie w najbliższym otoczeniu.