Aż 2/3 osób zgłoszonych do programu Szlachetna Paczka mieszka w domach jednorodzinnych, z czego 60 proc. jest zupełnie nieocieplona. Zdecydowana większość zabudowań jednorodzinnych, bo aż 90 proc., jest ogrzewana za pomocą paliw stałych, węgla i drewna. Walka z ubóstwem energetycznym jest jednym z ważniejszych elementów skutecznej strategii poprawy jakości powietrza w Polsce.
– Uzyskane wyniki pokazują, że znaczenie programów wspierających wymianę źródeł ciepła i termomodernizację budynków zamieszkiwanych przez osoby uboższe jest znacznie szersze niż poprawa jakości powietrza. Dzięki tym inwestycjom osoby te uzyskają dostęp do godnych warunków mieszkaniowych, np. ciepłej bieżącej wody, ścian wolnych od zagrzybienia czy odpowiednio dogrzanych pomieszczeń – komentuje Andrzej Guła, prezes Stowarzyszenia Krakowski Alarm Smogowy.
Tym, co najlepiej i najdobitniej obrazuje stan wielu budynków oraz lokali, w których mieszkają osoby ubogie, jest skala braku dostępu do ciepłej wody w kranie. W przypadku aż 27 proc. domów jednorodzinnych brakuje centralnego systemu przygotowywania ciepłej wody. Woda podgrzewana jest w garnkach przede wszystkim z wykorzystaniem pieców kaflowych lub kóz, a w budynkach podłączonych do sieci gazowej używa się w tym celu kuchenek gazowych.
Dodatkowo, w aż 24 proc. domów jednorodzinnych oraz 10 proc. mieszkań w budownictwie wielorodzinnym głównym źródłem ciepła są stare piece kaflowe. Ich średni wiek to 40 lat.
– Analiza ubóstwa energetycznego rodzin z terenu Małopolski to pierwszy krok w kierunku rzeczywistego uświadomienia skali problemu i konieczności pracy u podstaw. Zły stan techniczny wielu budynków, nieodpowiedni rodzaj ogrzewania w domach czy brak środków na zmianę tego stanu rzeczy przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza. Opisanie zjawiska jest podstawą do opracowania konkretnego planu działania. W jego realizację powinny włączyć się wszystkie podmioty, zarówno na szczeblu regionalnym, jak i centralnym, którym zależy na poprawie obecnej sytuacji – dodaje Bartosz Jasiołek, partner w PwC.
Dane zebrane w raporcie pokazują, że aż 59 proc. badanych domów nie ma żadnego ocieplenia. Kolejne 14 proc. ma ocieplone tylko niektóre ściany.
Co trzecia ankietowana osoba, która mieszka w takim domu, skarżyła się na zimno. Nieco lepiej, ale wciąż źle, było w budynkach wielorodzinnych. Na to samo skarżyło się 20 proc. pytanych.
– Z perspektywy walki z zanieczyszczeniem powietrza niezwykle istotny jest rodzaj i stan używanych urządzeń grzewczych. 90 proc. domów jednorodzinnych, które były przedmiotem badania, jest ogrzewane piecami na paliwa stałe. W połowie takich domów był kocioł zasypowy na węgiel, tzw. kopciuch. Ich średni wiek wynosił 13 lat. W 24 proc. ciepło zapewnia piec kaflowy, który ma przeciętnie 40 (sic!) lat. Stare piece kaflowe da się znaleźć także w 10 proc. lokali w domach wielorodzinnych. Aby sytuacja uległa poprawie potrzebny jest kompleksowy, ogólnokrajowy program wsparcia dla osób uboższych w wymianie źródeł ciepła i ociepleniu budynków – dodaje Andrzej Guła.
Wielu mieszkańców starych domów i kamienic chce się przyłączyć do sieci ciepłowniczej. Z badań Tauron Ciepło wynika, że 80 proc. spośród zainteresowanych klientów oczekuje wsparcia finansowego do montażu instalacji wewnętrznej. Koszt instalacji wewnętrznych jest dla mieszkańców największym problemem.
źródło: wnp.pl
